Η ιστορία ξεκίνησε το 2006, όταν ερευνητές του Πανεπιστημίου Emory στην Ατλάντα ζήτησαν από 27 νέους, 12 έως 17 ετών, να εξεταστούν την ώρα που άκουγαν μια σειρά από άγνωστα τραγούδια στο MySpace.
Ενώ οι εθελοντές άκουγαν τη μουσική, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα καταγραφόταν με την τεχνική του λειτουργικού μαγνητικού συντονισμού (fMRI), μια παραλλαγή της μαγνητικής τομογραφίας που παρακολουθεί τη ροή του αίματος σε πραγματικό χρόνο.
Όπως αναφέρει το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η ανάλυση έδειξε τότε ότι η ακρόαση της μουσικής συνδέεται με τη δραστηριότητα μιας περιοχής που ονομάζεται κοιλιακό ραβδωτό σώμα.
H συνέχεια ήρθε τρία χρόνια αργότερα, όταν ο Δρ Γκρέγκορι Μπερνς, επικεφαλής της μελέτης, παρακολουθούσε ένα επεισόδιου του δημοφιλούς σόου μουσικής American Idol. Όταν συνειδητοποίησε ότι ένα τραγούδι της εκπομπής είχε χρησιμοποιηιεί και από τον ίδιο στην έρευνά του, ο Μπερνς αποφάσισε να επανεξετάσει τα αποτελέσματά της.
Συγκεκριμένα, ο ερευνητής εξέτασε τις πωλήσεις των τραγουδιών της μελέτης το διάστημα 2007-2008, και προσπάθησε να εντοπίσει τυχόν συσχετισμούς με τα μοτίβα της εγκεφαλικής δραστηριότητας.
Πράγματι, η ανάλυση αποκάλυψε ότι η εμπορική επιτυχία του κάθε τραγουδιού συνδεόταν με τη δραστηριότητα του κοιλιακού ραβδωτού σώματος: οι τομογραφίες μπορούσαν να προβλέψουν σχεδόν το ένα τρίτο των σουξέ, καθώς και το 90% των τραγουδιών που ήταν καταδικασμένα σε εμπορική αποτυχία.
«Δεν πρόκειται βέβαια για προγνωστικό δείκτη, βρήκαμε ωστόσο μια σημαντική σχέση ανάμεσα στις εγκεφαλικές αποκρίσεις σε αυτή την ομάδα εφήβων και τον τελικό αριθμό των πωλήσεων» αναφέρει ο Δρ Μπερνς.
Το εντυπωσιακό μάλιστα είναι ότι η εμπορική επιτυχία των τραγουδιών δεν παρουσίασε καμία συσχέτιση με το πώς είχαν βαθμολογήσει τα κομμάτια οι έφηβοι εθελοντές.
Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλος φαίνεται να γνωρίζει τι εστί σουξέ καλύτερα από τους ίδιους τους ακροατές.
Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στο Journal of Consumer Psychology.
ΤΑ ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου